Miltos Argyropoulos BSc, MBChB, FRCS

Trauma & Orthopaedic Surgeon

Παθήσεις

  • Άνω Άκρο

    Κατάγματα του καρπού και χεριού


    Κατάγματα του αγκώνα, όμου και κλείδας


    Σύνδρομο καρπιαίου και ωλένιου σωλήνα


    Εκτινασσόμενος δάκτυλος


    Αρθρίτιδα και χρόνιος πόνος


    Σύνδρομο πρόσκρουσης ώμου

  • Κάτω Άκρο

    Κατάγματα του μηριαίου οστόυ, γονάτου και κνήμης

    Αρθρίτιδα στο ισχίο

    Αρθρίτιδα στο γόνατο

    Χρόνιος πόνος

  • Τραυματισμοί

    Εξάρθρημα ώμου


    Ρήξη συνδέσμων και μηνήσκου στο γόνατο


    Διάστρεμμα (στραμπούληγμα)

  • Οστεοπόρωση

    Κατάγματα ισχίου


    Κατάγματα κερκίδας

Κάταγμα Στον Αστράγαλο / Σφυρό

Το κάταγμα της ποδοκνημικής συμβαίνει όταν σπάσουν τα σφυρά της κνήμης ή της περόνης, προκαλώντας πόνο, οίδημα και δυσκολία στην κίνηση. Συχνά προκύπτει από πτώσεις, τροχαία ή συστροφή της άρθρωσης. Η διάγνωση γίνεται με ακτινογραφίες αλλά μπορεί να χρειαστεί και αξονική τομογραφία σε κάποιες περιπτώσεις.

Η χειρουργική επέμβαση στοχεύει στη σωστή ευθυγράμμιση της άρθρωσης για να μειωθεί ο κίνδυνος μετατραυματικής αρθρίτιδας. Είναι απαραίτητη όταν το κάταγμα είναι παρεκτοπισμένο, ασταθές ή ανοικτό (το οστό διαπερνά το δέρμα). Κατά την επέμβαση, τα οστά επανατοποθετούνται και σταθεροποιούνται με πλάκες και βίδες (ORIF). Μετά, το πόδι ακινητοποιείται με νάρθηκα ή μπότα. Η ανάρρωση διαρκεί 6-8 εβδομάδες και μετά μπορεί να χρειαστεί φυσικοθεραπεία. Οι πλάκες και οι βίδες αφαιρούνται μόνο αν προκαλούν ενόχληση.

Κάταγμα Πηχεοκαρπικής / Κερκίδας

Το κάταγμα πηχεοκαρπικής ή κερκίδας (καρπός), είναι το πιο συχνό κάταγμα στους ενήλικες. Εμφανίζεται τρεις φορές συχνότερα στις γυναίκες, κυρίως λόγω οστεοπόρωσης. Ο συνηθέστερος λόγος τραυματισμού είναι η πτώση σε τεντωμένο χέρι.

Η αντιμετώπιση μπορεί να είναι συντηρητική ή χειρουργική. Εάν το κάταγμα δεν έχει μετατοπιστεί, εφαρμόζεται γύψος για έξι εβδομάδες, ακολουθούμενος από νάρθηκα. Μετά την αφαίρεσή του, η φυσικοθεραπεία αποκαθιστά τη λειτουργικότητα του καρπού. Η χειρουργική επέμβαση είναι απαραίτητη σε ασταθή ή ενδαρθρικά κατάγματα. Χρησιμοποιούμε πλάκα και βίδες για να συγκρατήσουμε τα οστά (ORIF). Η αφαίρεσή των υλικών γίνεται μόνο εάν προκαλούν ενόχληση.

Σύνδρομο Πρόσκρουσης

Το σύνδρομο πρόσκρουσης είναι η συχνότερη αιτία πόνου στον ώμο. Πρόκειται για την τριβή των τενόντων του ώμου μεταξύ της κεφαλής του βραχιονίου και του ακρωμίου, οδηγώντας σε φλεγμονή, οίδημα και περιορισμό της κίνησης. Εμφανίζεται συχνά σε αθλητές και άτομα που εκτελούν επαναλαμβανόμενες κινήσεις με τα χέρια ψηλά. Επιβαρυντικοί παράγοντες είναι η κακή στάση σώματος και η ηλικιακή φθορά.

Το σύνδρομο προκύπτει όταν οι τένοντες τρίβονται στο ακρώμιο λόγω ρήξης, φλεγμονής ή ανατομικής διαμόρφωσης του οστού. Συμπτώματα περιλαμβάνουν πόνο κατά την ανύψωση και την κάθοδο του χεριού, νυχτερινή ενόχληση και αδυναμία

Η διάγνωση βασίζεται στο ιστορικό, την κλινική εξέταση και απεικονιστικές εξετάσεις όπως ακτινογραφίες και μαγνητική τομογραφία. Η θεραπεία ξεκινά συντηρητικά με ξεκούραση, φυσικοθεραπεία, αντιφλεγμονώδη και ενέσεις κορτιζόνης. Σε επίμονες περιπτώσεις, η αρθροσκοπική χειρουργική αποτελεί την πιο αποτελεσματική λύση, καθώς αποσυμπιέζει τον υπακρωμιακό χώρο.